zondag 11 augustus 2013

Laatste stukje.....




Een niet zo mooi bericht voor de trouwe bezoekers van onze blog 'Lekker op het platteland'.
We gaan ermee stoppen, niet omdat we het niet leuk meer vinden maar juist omdat we het zó leuk vinden dat we denken dat we ieder onze eigen blog wel kunnen vullen.

Dus het goede nieuws is dat er twee blogs voor terug komen:
Judith met               www.eetlekker.blogspot.nl
en Karin met           http://huistuinenkeukenvertier.blogspot.nl/

We hebben ruim een half jaar heel veel plezier aan dit blog beleefd, het was een mooie test om te kijken of we het leuk zouden vinden. We hebben reacties gehad en we hadden zelfs een paar volgers.
We hopen dat jullie ons ook op onze nieuwe blogs  blijven volgen en af en toe een reactie achterlaten.

Bedankt en tot blogs.


Groet Judith en Karin


vrijdag 9 augustus 2013

Bruschetta met chorizo en manchego


Laatst heb ik een fantastische pizza gehad met tomatensaus, chorizo, manchego, rucola en mozzarella. Meestal krijg ik een pizza niet helemaal op, maar deze keer was ik de eerste die z'n bord leeg had. Onthouden dus: deze moet ik volgende keer weer bestellen.

Thuis heb ik bruschetta gemaakt met dezelfde ingrediënten (behalve de tomatensaus). Heb m'n zelf gebakken olijvenoreganobrood hiervoor gebruikt, dat ik eerder op de blog heb gezet. Met stokbrood of chiabatta kan het natuurlijk ook.

Het is erg simpel, maar erg lekker!

Ingrediënten, voor 10 stuks
10 plakken stokbrood of ciabatta
20 plakjes chorizo
2 bollen mozzarella, in plakjes
20 plakjes manchego (pittige Spaanse schapenkaas)
Rucola
Olijfolie
Peper en zout uit de molen

Bereiding
Eigenlijk valt er weinig te bereiden.
Rooster de plakken brood in een grillpan of in de oven tot ze bruiner en knapperig zijn.
Bak de plakjes chorizo in een droge koekenpan, tot ze aan de rand knapperig worden.
Beleg het brood met de chorizo, mozzarella, manchego en rucola.
Maal er wat peper en zout over en druppel er wat olijfolie overheen.

Salade van sperziebonen en paprika



Het is volop sperziebonen in de moestuin, dat geeft niks want we vinden ze heerlijk, en wat te veel is daar kun je altijd wel iemand blij me maken.
We eten ze gewoon gekookt maar ook als salade. In mijn nieuwe boek 'Jeruzalem' staat een heerlijke salade van sperziebonen met paprika.

Er worden verschillende soorten sperziebonen gebruikt, boterbonen en haricots verts, je kunt ook in plaats van boterbonen gewone sperziebonen nemen, het is wel lekker om ook haricots verts of een ander dun boontje te gebruiken voor de verschillende structuren.

Deze salade heb ik eigenlijk niet gemaakt maar Judith toen ze laatst bij ons was. We hebben samen 'lekker' gekookt, buiten gegeten, al met al een topdag!

Ingrediënten:

280 g boterbonen, afgehaald (verdubbel de hoeveelheid haricots verts of sperziebo­nen als je geen boterbonen hebt)
280 g haricots verts of fijne sperziebonen, afgehaald
2 rode paprika's, vruchtvlees in ½ cm brede repen repen
3 eetl. olijfolie, plus 1 eetl. voor de paprika's
3 tenen knoflook, in dunne plakjes
50 g kappertjes, afgespoeld en drooggedept
1 theel. komijnzaad
2 theel. korianderzaad
4 bosuien, in dunne ringetjes
10 g dragon, grofgehakt
20 g kervelblaadjes (of een mix van dilleblaadjes en fijngesneden peterselie)
geraspte schil van 1 citroen
zout en zwarte peper

Bereidingswijze: 

Breng een grote pan met water aan de kook en doe de boterbonen of sperziebonen erin. Voeg na een minuut de haricots verts of fijne boontjes toe en kook alle bonen nog 4 minuten tot ze beetgaar zijn.
Giet ze af en spoel ze onder de koude kraan. Laat ze uitlekken en dep ze droog, doe ze in een grote schaal.

Vermeng de repen paprika met 1 eetlepel olie, verdeel ze op een bakplaat en laat ze in de oven ca. 5 minuten beetgaar worden. Haal ze uit de oven en doe ze bij de bonen.

Verhit 3 eetlepels olie in een pannetje en bak de knoflook een 20 seconden. Voeg de kappertjes toe (pas op, het kan spatten) en bak nog 15 seconden.
Doe de komijn- en korianderzaadjes erbij en bak nog eens 15 seconden.
De knoflook moet nu goudbruin zijn. Giet de inhoud van het pannetje over de bonen en paprika. Schep alles om met de bosui, kruiden, citroensap een ½ theelepel zout en zwarte peper.
Dien de salade direct op. 
Je kunt hem maximaal een dag in de koelkast bewaren. Laat hem dan wel even op kamertemperatuur komen voordat je gaat eten.





donderdag 8 augustus 2013

Pasta met bloemkool en kaas uit de oven


 

Ik had een klein bloemkooltje meegenomen bij  de Lepelaar, het biologisch tuindersbedrijf waar ik graag kom. Zelf hebben we ook bloemkool in de tuin maar er is nog geen kool te bekennen....
We lusten graag bloemkool,  gestoomd met een kerriesausje,  geroosterd uit de oven, of in een salade.
Deze bloemkool was voor ons te weinig om zo te eten dus moest ik er wat anders mee.
Het is de pasta met bloemkool en kaas uit de oven uit ' Jamie's Kookrevolutie' van Jamie Oliver geworden.



Ik had nog volkorenpasta van de molen, ik vind volkorenpasta altijd zo zwaar maar deze vinden we erg lekker, en super gezond natuurlijk.




Een goede bestemming voor het kleine bloemkooltje, het was heerlijk.

Ingrediënten:

½ bloemkool of een kleintje in kleine roosjes
200 g cheddar of een andere lekkere kaas, geraspt
100 g Parmezaanse kaas, geraspt
bosje (blad) peterselie, fijngesneden
400 g pasta
200 g crème fraîche

Bereidingswijze:

Haal de groene bladeren van de bloemkool en gooi deze weg. Snijd de kool in kleine roosjes en snijd de dikke steel eerst door midden en dan ik plakjes.

Kook de pasta en de bloemkool  ( je kunt dit ook in één pan doen). Zet op de pan een schaal en doe daarin de crème fraîche  en de twee soorten kaas, roer voorzichtig tot de massa mooi gesmolten is, doe de peterselie erbij.

Giet de pasta en bloemkool af maar bewaar een beetje van het kookvocht. Doe de pasta en bloemkool terug in de pan en giet er het kaasmengsel bij, roer alles goed door elkaar.
Je kunt er wat van het kookvocht bij doen om de saus wat te verdunnen.

Verwarm de gril voor tot matig of hoog. Giet 1½ deciliter kookvocht bij de pasta en doe alles over in een ovenschaal. Zet de schaal onder de gril tot de bovenkant mooi goudbruin is en pruttelt.

Lekker met een groene- of tomatensalade erbij.



                                        
      

maandag 5 augustus 2013

Salade van spitskool





En dan ineens is de spitskool klaar, voor je er erg in hebt zijn ze toch wel erg groot......
Wat moet je der dan mee, je kunt het stoven maar ook als salade is het heerlijk.
Spitskool hoort net als witte-, savooie-  en rode kool bij de sluitkolen maar je ziet hem veel minder, het is ook meer een zomergroente en de andere kolen zijn meer najaar en wintergroente.



Hij lijkt het meest op de witte kool maar dan spitser en ook veel losser, de smaak is ook fijner.
Kool is erg gezond en goed voor de spijsvertering al met al een super groente dus.








Je ziet niet veel recepten voor spitskool, bijna altijd is het witte kool, dit is ook een recept voor witte kool maar ik het er spitskool voor gebruikt.
Het recept komt uit 'Wilde venkel & rabarber' een heel leuk kookboek van Caroline Zeevat en Ans Withagen, helemaal als je zelf een moestuin hebt.

Wij hadden er dus twee klaar, je eet er één op en je geeft er één weg.


Ingrediënten:


1 kleine witte kool (of spitskool)
½ citroen, rasp en sap
1 teentje knoflook, heel fijn gesnipperd
munt en/of peterselie, fijngesneden
1 el karwijzaad
olijfolie
zout en peper

Bereidingswijze:

Snijd de kool in dunne repen en meng met de citroenrasp, knoflook en groene kruiden.
Breng op smaak met de olijfolie, citroensap, zout en peper.
Kneed de kool lekker door met de hand zodat alles goed gemengd is.
Laat even staan zodat de smaken goed kunnen intrekken.

Heerlijke zomerse salade voor bijvoorbeeld bij een bbq.
naar slak






zondag 4 augustus 2013

Bonensalade met chorizo



Het is inderdaad bonentijd: we kunnen maar raak plukken in de tuin. Vooral de stokbonen gaan erg goed.
Deze bonensalade zag ik in de Delicious 06-2013 staan. Ik heb er nog chorizo doorgedaan, omdat ik te horen kreeg dat we de laatste tijd opvallend weinig vlees eten.  En eigenlijk vind ik het met de chorizo nog lekkerder ook.  

Ingrediënten
300 gram sperziebonen
1 blik grote witte bonen (limabonen)
1 klein chorizoworstje, in blokjes gesneden
½ rode ui, fijngesneden
1 teentje knoflook, fijngesneden
1 eetl kappertjes, grofgesneden
2 eetl olijfolie
1 theel citroensap
Handvol peterselie, fijngesneden
Handvol munt, fijngesneden

Bereiding
Kook de sperzieboontjes 3-4 minuten tot ze beetgaar zijn, giet af, en spoel ze onder de koude kraan af en laat uitlekken. Giet de witte wonen in een vergiet en spoel af onder de kraan.

Bak de chorizoblokjes in een droge koekenpan, tot ze knapperig zijn.

Meng de chorizo met de sperziebonen, witte bonen, ui, knoflook, kappertjes, olijfolie en citroensap.
Doe op het laatste moment de peterselie en munt erdoor en serveer direct.




zaterdag 3 augustus 2013

Chermoula aubergine met bulgur & yoghurt




Afgelopen week werd er een pakje bezorgd. Ik had meteen door dat er een boek in zat en ook had ik een vermoeden welke en wie de afzender zou kunnen zijn….
‘Jeruzalem’ van Yotam Ottolenghi en Sami Tamimi!!  Heel erg bedankt Karin! Ik heb er meteen wat uit gemaakt. Dit boek mag natuurlijk niet ontbreken in de kookboekenkast.

Chermoula is een Noord-Afrikaans kruidenmengsel  voor vis of groente. De ingemaakte citroenschil kun je bij een Turkse winkel halen. Evt kun je dit vervangen door citroenrasp, maar dan is de smaak wel wat anders.
Deze hoeveelheid is genoeg voor 4 personen als voorgerecht; wij aten het als hoofdgerecht met z’n tweeën. (Gerechten van Ottolenghi voor 4 personen eten ook wij vaak met z'n tweeën Karin.....)

Ingrediënten
2 aubergines, gehalveerd in de lengte

Chermoula
2 tenen knoflook, geperst
2 theel gemalen komijn
2 theel gemalen koriander
1 theel chilivlokken
1 theel milde paprikapoeder
2 eetl fijngehakte ingemaakte citroenschil  (of evt citroenrasp)
½ theel zout
90 ml olijfolie

Bulgursalade
150 gram fijne bulgur
50 gram sultanarozijnen
10 gram koriander, fijngesneden, plus extra om mee te bestrooien
10 gram munt, fijngesneden
50 gram ontpitte groene olijven, gehalveerd
30 gram geschaafde amandelen, geroosterd
3 bosuien, fijngehakt
40 ml olijfolie
1 ½ eetl citroensap
120 gram Griekse yoghurt

Bereiding
Meng  alle ingrediënten voor de chermoula.

Snij de aubergines over de lengte doornmidden. Kerf in het vruchtvlees van elke helft een diep kruispatroon, maar zorg ervoor dat de schil heel blijft. Verdeel de chermoula over de halve aubergines en smeer goed uit. Zet de aubergines 45 minuten in de oven op 200 graden.

Doe intussen de bulgur in een grote schaal en overgiet met 140ml kokend water. Laat staan tot al het water opgenomen is en meng met een vork.
Week de sultana’s 10 minuten in warm water, giet ze af en doe ze bij de bulgur, samen met de rest van de ingrediënten, behalve de yoghurt.
Meng alles goed en breng op smaak met zout.

Serveer de aubergines warm of op kamertemperatuur. Schep er wat bulgursalade op en schep er yoghurt over. Bestrooi met extra koriander en sprenkel er nog wat olie over.

Weer een hele goede combinatie! Echt Ottolenghi.
We hebben de bulgursalade gisteren ook zonder de aubergines gegeten. Lekker met de amandel en rozijnen.





vrijdag 2 augustus 2013

Sperziebonen, slabonen, boterbonen, Franse boontjes, haricots verts.....




Wie een moestuin heeft, heeft bonen, want wat is er nou lekkerder dan je eigen geteelde boontjes.
Slabonen of sperziebonen het is hetzelfde, meestal worden ze sperziebonen genoemd maar in de zaadhandel gaat het meestal over slabonen. En dan heb je nog de verschillende soorten slabonen, daar kom je wel achter als je zelf een moestuin hebt.



Het begint met stam- of stokbonen, stambonen zijn lage struikjes en stokbonen worden hoog die zet je naast een stok waar ze zelf in zullen klimmen, ze kunnen wel 2.5 meter hoog worden.
Het voordeel van stokbonen is dat de opbrengst groter is omdat de plant omhoog groeit en dus eigenlijk veel groter wordt dan de stamslaboon.
Het voordeel van de stamslaboon is dat deze vroeger is dus je hebt eerder boontjes, ook kun je deze makkelijker onder glas telen dat wordt met stokslabonen een beetje moeilijk.
Stokbonen zijn dus heel geschikt voor de zomerteelt en stambonen kunnen naast zomerteelt ook nog wat vroeger en/of later gezaaid worden, zo verleng je het bonen seizoen.
Wij hebben meestal beide.

Dan komen de rassen waar je uit kunt kiezen, dat is heel persoonlijk, de één houdt van een dikke vlezige boon en de ander heeft liever lange dunne boontjes ook wel  naaldboontje, Franse boontje of haricots verts genoemd.



Wij vinden alles lekker, we hebben dus een vlezige boon en haricot verts. Dit jaar hebben we Isabel een 'dubbele' stokslaboon, de peulen zijn  13-14 cm lang en middelfijn. Het 'dubbele' houd in een vrij ronde boon.
Als haricot verts hebben we Calima (stamboon) een productief ras waarvan de bonen wel 20 cm lang kunnen worden.
Ook hebben we nog een paar struikjes Purple Queen, dat zijn zoals de naam al doet vermoeden paarse bonen, prachtig om te zien maar na het koken zijn ze niet meer paars maar groen net als de andere soorten.
Dit zaad was al wat ouder, dus het ontkiemde heel slecht , we hebben het opgezaaid en wat er nog ontkiemde staat in de tuin, een paar plantjes dus.




En dan nog een paar 'Orkaboontjes' dit zijn zwarte boontjes met een wit stipje, vandaar de naam. Deze hebben we gekregen, we weten nog niet wat het wordt ze hebben nog geen boontjes, dat wordt nog een verrassing.
En als laatste hebben we nog wat plantjes van Judith gekregen, deze hebben boontjes die vrij kort en dik zijn, ik weet zo niet welk ras het is.





Wij hebben altijd rassen 'zonder draad' sommige oudere rassen hebben over de hele lengte van de boon een taaie draad die bij het koken niet zacht wordt, deze bonen moeten dus voor het koken worden afgehaald. Zonder draad is dus een stuk makkelijker.

Als het zaad op is proberen we  meestal een nieuw soortje uit, ik denk dat we volgend jaar een keertje boterbonen gaan proberen, dat is een geel boontje ook wel wasboon genoemd, zachter van smaak en de kleur doet het natuurlijk heel goed in een salade.

Het telen van bonen in niet moeilijk, ze groeien eigenlijk wel op de meeste grondsoorten maar houden niet van zure grond. Ze houden van volle zon en grond die niet te nat is. Wij hebben hier zandgrond en dat gaat heel goed, zandgrond warmt snel op in het voorjaar en het watert ook goed af.
Doordat ze  zelf voor hun eigen stikstof zorgen hebben ze weinig bemesting nodig, wij geven het bonenveldje in het voorjaar altijd koemestkorrels een paar weken voordat ze geplant worden, dat is genoeg.

We zaaien de bonen altijd voor, je kunt ze ook ter plaatse zaaien maar dan is de kans dat de kiemende zaden worden opgegeten door vogels veel groter.
Stambonen worden uitgeplant op regels, meestal met een tussenruimte van 10 cm en de rijen 50 cm uit elkaar. Stokbonen worden uitgeplant rond een stok met 4 tot 7 plantjes of bonen per stok. Je kunt ze ook langs draden laten klimmen, net wat je makkelijk vindt.

Verder is het een kwestie van onkruid wieden en bij erge droogte watergeven, en regelmatig plukken dat zorgt voor een langere en rijker oogst.
Het lekkerst is om ze op de dag dat ze geplukt zijn te eten maar je kunt ze ook nog prima een paar dagen op een koele plaats bewaren.
Invriezen doen wij eigenlijk nooit, we vinden de boontjes uit de vriezer niet lekker, misschien is inmaken een  betere optie maar daar heb ik (nog) geen ervaring mee.

Wat ook nog wel leuk is om te weten is dat als je de bonenplanten van de tuin haalt na de laatste oogst, dat het heel goed is om de wortels te laten zitten.
De stikstof die is opgeslagen in de knobbeltjes van de wortels komt dan beschikbaar voor een volgende teelt. Je kunt nog prima sla of andijvie op dit veldje telen, deze houden heel erg van stikstof.



Er zullen de komende tijd wel recepten voorbij komen van sperziebonen, want we hebben ze allebei in de tuin en plukken nu volop :-)


donderdag 1 augustus 2013

Tartelettes met witte chocolade en frambozen




Als we een jarige hebben wordt er eigenlijk altijd zelf gebakken, leuk om te doen en meestal ook wel lekker.... 
Nu wilde ik wel eens wat anders, het is altijd taart maar we hadden bij Judith van het voorjaar zulke heerlijke tartelettes gehad met vers fruit dat leek me voor de verjaardag ook wel wat.
Ik had het al helemaal bedacht, vier soorten tartelettes en dan gewoon op tafel zetten zodat iedereen kon pakken. Er werden al opmerkingen gemaakt of ik ze volgend jaar in de pralinevorm ging maken, met andere woorden, het wordt met het jaar kleiner....
Maar toen ik zei dat iedereen mocht raak pakken werd dat aanbod niet afgeslagen, sommige namen er twee of er werd een tweede gedeeld om toch ook de andere smaak uit te proberen.

Ik heb tartelettes met vers fruit gemaakt, met citroen (deze twee heeft Judith al op de blog gezet), pure chocolade en witte chocolade met framboos.
Ze vielen eigenlijk allemaal wel in de smaak, het is maar net waar je van houd.

Het recept voor de bodem komt uit 'Het kookboek' van Ottolenghi, de tartelettes met vers fruit en witte chocolade komen uit hetzelfde boek en de citroen en chocolade komen uit een ander boek.

De citroentartelettes en tartelettes met vers fruit kun je hier vinden:
citroentartelettes en tartelettes met vers fruit


Nu het recept voor de witte chocolade met frambozen.

Zoet korstdeeg:

300 g bloem
100 g poedersuiker
geraspte schil van een halve citroen
¼ tl zout
180 g koude boter, ik kleine blokjes
1 eidooier
2 eetl. ijskoud water
Doe de bloem met de poedersuiker, citroenrasp, zout en de boter in een kom en maak er met de hand een kruimelig deeg van. Ik doe dit in de magimix met de pulseerknop, zolang tot het op grof broodkruim lijkt.
Voeg de eidooier en het water toe en meng tot het een net samenhangend deeg is. Misschien moet er nog een beetje water bij maar meng het niet te lang.
Kneed het deeg nog even door en verpak het dan in plasticfolie en leg het in de koelkast minimaal een half uur te rusten.
Deze hoeveelheid is genoeg voor twee keer 12 vormpjes uit de muffinvorm.
Het deeg is prima in te vriezen.

Bereidingswijze voorgebakken bodems:

voor 12 stuks
½ recept zoet korstdeeg
gesmolten boter, om in te vetten
bloem om te bestuiven




Vet de muffinvorm in met een dun laagje gesmolten boter en zet in de koelkast.
Bestuif je werkblad met wat bloem en rol het deeg dun uit (2-3 mm), werk snel zodat het deeg niet te warm wordt.
Steek er rondjes uit en bekleed hiermee de muffinvorm en laat dit minstens 30 minuten in de koelkast opstijven.

Verhit de oven naar 150° C. Leg in elk vormpje een verfrommeld stukje bakpaper en vul deze met steunvulling (bakknikkers of bonen). Ik gebruik hiervoor papieren cupcakevormpjes die ik vul met bakknikkers.
Bak ze in de oven voor ongeveer 20 minuten tot ze mooi goudbruin zijn. Haal ze uit de oven, verwijder de bakvulling en het bakpapier en zet ze nog 5-10 minuten terug in de oven.
Haal ze uit de vorm en laat afkoelen op een rooster.

De vulling, witte chocolade met frambozen

voor 6 voorgebakken tartelettebodems

40 g frambozen
180 g witte chocolade, fijngehakt
20 g boter, in blokjes van 5 mm
6 tl frambozenjam
6 voorgebakken tartelettebodems

Prak de frambozen met een vork fijn en druk ze door een fijne zeef om de pitjes te verwijderen. Zet deze 'coulis' opzij.

Doe de witte chocolade en de boter in een vuurvaste kom. Breng de room in een pannetje aan de kook en giet deze over de chocolade en boter. Roer met een pannenlikker tot het een mooie gladde ganache is.

Schep in elke tartelettebodem een theelepel frambozenjam en giet hierover de ganache, vul de vormpjes tot bijna aan de rand.
Schep in het midden van elk taartje een ½ theelepel van de coulis (niet meer) en maak er  met de punt van een mes een leuk patroontje in.
Zet de tartelettes in de koelkast en laat ze opstijven. Haal ze minstens 30 minuten voordat je ze gaat eten uit de koelkast.


woensdag 31 juli 2013

Olijven-oreganobrood



Ik heb weer een brood gebakken uit het boek ‘Hoe bak ik brood’ van Emmanuel Hadjiandreou.Het hoefde niet in een rijsmandje te rijzen, maar gewoon op een bakplaat. Het brood moet volgens het recept meerdere keren kort gekneed worden en weer 10 minuten rusten. In het boek staat het niet overzichtelijk beschreven.
Ondanks dat ik het recept wat ‘onhandig’ vind, was het resultaat prima.

De olijven en tomaten geven een heerlijke smaak aan het brood. Lekker bij de borrel of als bruschetta.
 
Ingrediënten
250 gram tarwebloem
4 gram zout
3 gram verse gist (ik heb 2 gram gedroogde gist gebruikt)
180 gram lauw water
40 gram zwarte ontpitte olijven
40 zongedroogde tomaten, op olie
1 theel gedroogde oregano 
 
Bereiding
Meng de bloem, het zout, de gist en het water in de kom van de KitchenAid kort met een houten spatel tot een deeg.  Laat afgedekt met vershoudfolie 10 minuten staan.
 
Voeg de olijven, oregano en de grof gehakte tomaten toe.
Kneed een minuut in de KitchenAid tot de alles goed gemengd is.  Dek af en laat weer 10 minuten staan.
 
Herhaal dit nog 5 keer….. ongeveer 1 minuut in de KitchenAid en 10 minuten rusten.
 
Dek de kom weer af en laat 1-1,5 uur rijzen tot het in volume is verdubbeld.
 
Haal het deeg uit de kom. Druk het deeg plat met de vingers om de lucht te laten ontsnappen.
Trek het deeg voorzichtig uit elkaar tot een lange rechthoek.
Vouw een derde van het deeg aan de linkerkant naar rechts.
Vouw nu het derde deel aan de rechterkant naar links.
Druk het deeg een beetje aan zodat alles goed aansluit. Je hebt nu een mooi rechthoekig brood.
 
Draai het brood om, let het op een met bakpapier beklede bakplaat, dek losjes af met vershoudfolie en laat het ongeveer 30-45min rijzen tot het net niet dubbel zo groot is.
 
Leg de bakplaat met het brood in een voorverwarmde oven van 200 graden.
Giet een kopje heet water onder in de oven in een braadslede en sluit de deur van de oven direct.
De stoom die ontstaat zal voor een knapperige korst zorgen.
Bak in ongeveer 35min goudbruin.
 
Draai het brood om en tik op de onderkant. Het moet hol klinken; dan is het brood gaar.
Laat afkoelen op een rooster.
 
 
 

maandag 29 juli 2013

Puree van tuinbonen




We hebben onze eigen tuinbonen in de moestuin, we proberen ze altijd te plukken als er mooie kleine boontjes inzitten.
Maar er zijn altijd peulen die al wat te groot zijn en dus ook grote bonen hebben. Bij ons thuis noemde we tuinbonen ‘grote bonen’ we kregen ze altijd van mijn opa die ook een moestuin had.
Het waren dan ook echt grote bonen, hij liet ze namelijk zolang aan de struik hangen tot het lekkere grote peulen waren met daarin 'grote bonen'.
Hij deed dat ook met de komkommer, apetrots was ie dan als hij met een eigen geteelde komkommer kwam. Zo dik als een arm, dus vol met zaden, maar we aten hem op en vonden het nog lekker ook.

De (te) grote tuinbonen dus, ik sorteer de gedopte tuinbonen altijd en hou de grootste apart in een zak ik de vriezer. Deze worden gebruikt voor gerechtjes waarvoor je ze dubbel moet doppen en daar is tuinbonenpuree er eentje van.
Heerlijk op een stokbroodje als lunch of op een crostini. Het is lekker om er nog wat lenteui, parmezaan, pecorino of geitenkaas over te strooien.

Dit recept komt uit 'Vers uit de tuin' van Sarah Raven, het is een heel simpel en puur recept. 

Ingrediënten:

150 g tuinbonen, gedopt gewicht
3 el extra vergine olijfolie
sap en geraspte schil van een citroen (of naar smaak, ik vind dit wat te veel)
handvol fijngesneden munt
zout en zwarte peper


Bereidingswijze:

Kook de bonen in circa 5 minuten beetgaar, giet ze af in een vergiet en spoel ze onder de koude kraan. Druk ze met je vingers uit hun vliesje. Pureer ze met de olijfolie, citroensap en rasp, munt en flink zout en peper. Je kunt het lang pureren voor een gladde puree, je kunt het ook wat grover laten.

Het is ook lekker om er Parmezaanse kaas of ansjovis aan toevoegen, ook wordt er nog wel komijn door gedaan dan krijgt het weer een heel andere smaak.





zaterdag 27 juli 2013

Salade met watermeloen, feta en waterkers



Ik lust eigenlijk alles, maar de smaak van meloen vind ik niet zo lekker. Watermeloen gaat nog wel, maar van galiameloen word ik niet blij (tenzij er veel parmaham omheen zit).
Misschien komt dat door die kant en klare fruitsalades die ik wel eens heb gehad, waar harde stukken meloen in zitten met een suikerige siroop. Bah. Of die chemisch smakende meloenthee van Pickwick die ik vroeger eens gedronken heb.

Vandaag ben ik erachter gekomen dat ik watermeloen met feta wel lekker vind Heerlijk zelfs.
We hebben waterkers in een pot in de kas staan en ik had nog feta in huis.
Een makkelijke zomerse salade.  Ook leuk om in een grote platte schaal te maken, voor een bbq bijvoorbeeld.  Het ziet er ook zo zomers uit hè…

Ingrediënten
Watermeloen (3 plakken pp)
100 gram feta, grof gesneden of verbrokkeld
50 gram waterkers
1 eetl zonnebloempitten
3 eetl olijfolie
1 theel citroensap
2 theel verse oregano, gehakt
Peper en zout uit de molen

Bereiding
Verhit een koekenpan op vrij hoog vuur en rooster de zonnebloempitten in circa 2 minuten goudgeel. Schuif de pan voortdurend heen en weer om te voorkomen dat ze verbranden.

Snijd de watermeloen in 1cm dikke plakken, snijd de schil weg en snijd in 3 wigvormige plakken per persoon. Leg ze op een bord.

Brokkel de feta over de meloen, leg de waterkers eromheen. Bestrooi met de zonnebloempitten.

Maak een dressing van de olijfolie, citroen, oregano en peper en zout.
Druppel  over de feta en over de waterkers.

 Uit ‘Vers op je bord’. Echt een boek voor de zomer.




NRelate Widget